لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش جو عاطفی خانواده و سبک ابرازگری هیجان در بهزیستیِ تحصیلی دانش آموزان دارای والد نظامی انجام شد. روش: 280 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و آزمودنی ها ازطریق پرسش نامه های جو عاطفی خانواده آلفرد بی هیل برن (1964)، پرسش نامه ابرازگری هیجانی کینگ و آمونز (1990) و پرسش نامه بهزیستی تحصیلی پیترینن، سوینی و فالتو (2014) بررسی شدند. داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون چندمتغیره گام به گام توسط نسخه 23 نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج بیانگر این است که متغیرهای جو عاطفی خانواده و ابرازگری هیجان، می توانند 4/36 درصد از واریانس بهزیستی تحصیلی را تبیین کنند. این یافته بیانگر آن است که با افزایش یک انحراف استاندارد بر نمرات جو عاطفی خانواده و ابرازگری هیجان، به ترتیب 513/0 و 155/0 انحراف استاندارد بر نمرات بهزیستی تحصیلی افزوده می شود. جو عاطفی خانواده سهم یگانه بیشتری در پیش بینی بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر دارد. نتیجه گیری: بنابراین جو عاطفی خانواده و سبک ابرازگری هیجان در بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دارای والد نظامی نقش دارد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی برنامه همکاری خانه و مدرسه بر انسجام، ابرازگری و تعارض درون خانواده والدین دانش آموزان پایه اول ابتدایی مدارس دولتی شهر تبریز انجام شده است. طرح تحقیق حاضر بر پایه ی پژوهش های نیمه تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه استوار بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام خانواده های دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهر تبریز بود که در سال تحصیلی 98-97 در مدارس دولتی مشغول تحصیل بودند. با تکیه بر روش نمونه گیری هدفمند، نمونه ای شامل40 خانواده انتخاب و به شکل جایگزینی تصادفی، در دو گروه (20 خانواده گروه آزمایش و 20 خانواده گروه کنترل) قرار داده شدند. برنامه همکاری خانه و مدرسه به مدت 8 جلسه 30/2 ساعته (هر هفته یک جلسه) برای گروه آزمایش اجرا گردید. در این مدت هیچ برنامه ای برای گروه کنترل اجرا نشد. داده های هر دو گروه با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید که نتایج نشان داد انسجام و ابرازگری خانواده در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور قابل ملاحظه ای افزایش و تعارض درون خانواده به طور معنا دار کاهش نشان می دهد (05/0>p). با توجه به نتیجه ی مداخله ی ارایه شده، چنین استنباط می شود که شرکت در برنامه همکاری خانه و مدرسه قادر است میزان انسجام و ابرازگری خانواده را افزایش و تعارض درون آن را کاهش دهد.

مقدمه: فرسودگی شغلی از جمله عوارض مربوط به کار است که این سندرم زمینه ساز آسیب های فیزیکی و روانی شده و ممکن است موجب کاهش علاقه به انجام کار و در نتیجه افت کارآیی گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی با فرسودگی شغلی انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش به روش مقطعی در سال 1390، بر روی 200 نفر از کارمندان شهرداری شهرستان شهریار که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده بودند انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach، پرسشنامه ابرازگری هیجانی(1990) Emmons & King  و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (1982) Schere استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و توسط نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد بین ابرازگری هیجانی و مسخ شخصیت همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد (P<0.05)، اما همبستگی بین ابرازگری هیجانی و کفایت شخصی مثبت و معنادار بود (P<0.05). خودکارآمدی با خستگی هیجانی و مسخ شخصیت رابطه منفی و معنادار داشت (P<0.01)، اما رابطه کفایت شخصی و خودکارآمدی مثبت و معنادار بود (P<0.01). بین جنسیت و مسخ شخصیت نیز یک همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت (P<0.05) ولیکن رابطه جنسیت و احساس موفقیت فردی منفی و معنی دار بود (P<0.05). همچنین بین سن و موفقیت فردی رابطه مثبت و معنی دار به دست آمد (P<0.01).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد متغیرهای ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی، پیش بین های خوبی برای فرسودگی شغلی هستند.

رفتارهای پرخطر طیفی از رفتارها را در برمی گیرد که نه تنها برای فرد درگیر در این رفتار و افراد مهم زندگی وی زیان های جدی به بار می آورد، بلکه منجر به آسیب های قابل توجه به افراد دیگر نیز می شود. نقش تنظیم هیجان، عاطفه منفی، هیجان خواهی، نحوه ابراز هیجان و سبک های ناکارآمد ابرازگری هیجان و احساسات در رفتارهای پرخطر را علاقه ی زیادی را بر انگیخته است. هدف این پژوهش، پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان براساس ابرازگری هیجان و نشخوار خشم بود. برای این منظور، طی یک پژوهش توصیفی 282 نفر (202 پسر و 80 دختر) دانش آموز دوره ی دوم متوسطه شهر همدان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر ابرازگری هیجان، نشخوار خشم و خطرپذیری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نشان داد که بین ابرازگری هیجان باگرایش به رفتارهای پرخطر رابطه منفی و معنا داری و بین نشخوار خشم و گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد ابرازگری هیجان و نشخوار خشم 21 درصد از واریانس گرایش به رفتارهای پرخطر را تبیین می کند. بنابراین با توجه به یافته ها می توان گفت ابرازگری هیجان و نشخوار خشم پیش بینی کننده گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان هستند.

مقدمه رضایت از زندگی، سازه ای است که در سال های اخیر به عنوان یکی از متغیرهای مرتبط با سلامت و بهزیستی انسان، به ویژه در کارکنان نظامی بیش ازپیش مورد توجه قرار گرفته است. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه صفات تاریک شخصیت و ابرازگری هیجانی با رضایت از زندگی نظامیان شهر اهواز انجام شده است. روش روش پژوهش، توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان یگان ویژه دادگستری خوزستان (301 نفر) و نمونه پژوهش 104 نفر از این افراد بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ابرازگری هیجانی (کینگ و آمونز، 1990)، رضایت از زندگی (دینر و همکاران، 1985) و صفات تاریک شخصیت (جنیسون و وبستر، 2010) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نتایج نشان داد که بین مولفه های صفات تاریک شخصیت با رضایت از زندگی، رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (p <0/001). همچنین نتایج نشان داد بین ابرازگری هیجانی با رضایت از زندگی نظامیان رابطه معنی داری وجود دارد (p <0/001). افزون براین نتایج نشان داد متغیرهای ابرازگری و صفات تاریک 31 درصد از رابطه را تبیین می کنند. بحث یافته های این پژوهش می تواند برای برنامه ریزان در بهبود وضعیت نظامیان، کاربرد فراوانی داشته باشد.

زمینه و هدف: بزرگ کردن کودک دارای نیازهای ویژه (مانند کودک دارای بیش فعالی-نقص توجه)، شرایط خاصی را برای والدین فراهم می کند که این شرایط همراه با تجربه اضطراب و افسردگی است و چون هیچ راهی برای رهایی و خلاص شدن از این شرایط وجود ندارد، فرد احساس گرفتاری می کند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر ابرازگری هیجانی بر احساس گرفتاری مادران کودکان بیش فعال در شهر اصفهان انجام شد.روش بررسی: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی مادران با فرزند مبتلا به اختلال بیش فعالی-نقص توجه در شهر اصفهان بود. نمونه گیری در این مطالعه به صورت خوشه ای تصادفی چندمرحله ای بود و تعداد 30 کودک از طریق مقیاس سنجش بیش فعالی کانرز انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، مقیاس احساس گرفتاری (گیلبرت و آلان، 1998) بود. گروه آزمایش به مدت 2 ماه در 9 جلسه 1 ساعته درمانی ابرازگری هیجانی شرکت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش ابراز گری هیجانی بر احساس گرفتاری بیرونی (p£0.001) و گرفتاری درونی (p£0.001) تاثیر معناداری دارد.نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش ابرازگری هیجان، می توان از این روش برای کاهش مشکلات روان شناختی این گروه از مادران بهره برد.

مقدمه: رضایت جنسی، یکی از مهم ترین عواملی است که بر روابط زناشویی زوجین تاثیرمی گذارد. این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متأهل انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه شامل، کلیه زنان متأهل مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه سه شهر تهران در سال 1396 بود. حجم نمونه براساس فرمول هویت و کرامر، 210 نفر برآورد، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش علاوه بر برگه اطلاعات جمعیت شناختی شامل، سه پرسشنامه رضایت جنسی هادسون (1981)، ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (1990) و تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر (1998) بود. داده ها از طریق آزمون آماری رگرسیون چند گانه با استفاده از نرم افزار 21 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد، رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متأهل قابل پیش بینی است. از بین مؤلفه های تمایزیافتگی، موقعیت من با رضایت جنسی همبستگی مثبت و معنادار دارد (05/0 < P). اما آمیختگی با دیگران و گسلش عاطفی با رضایت جنسی همبستگی منفی و معنادار دارند (01/0 < P). مؤلفه واکنش هیجانی با رضایت جنسی همبستگی معنادار ندارد. از بین ابعاد ابرازگری هیجانی، ابراز هیجان مثبت (05/0 < P) و صمیمت (01/0 < P) با رضایت جنسی همبستگی مثبت و معنادار دارد. حال آن که، مؤلفه ابراز هیجان منفی با رضایت جنسی همبستگی منفی و معنادار دارند (05/0 < P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که رضایت جنسی مقوله ای است چندبعدی و وابسته به عواملی چون تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی می باشد. پیشنهاد می گردد، مشاوران و متخصصان در حوزه رفتاری از طریق برنامه های آموزشی و برگزاری کارگاه هایی در زمینه افزایش تمایزیافتگی و تقویت مهارت های هیجانی به افزایش رضایت جنسی کمک نمایند.